Vido nomli she`r asosida yozilgan badia...

Хиёбондаги ўриндиқлардан бирида ўтирган қиз узоқ-узоқларга термулиб, нималарнидир ҳаёл суради. Ёнида турли кўринишдаги зарқоғозларга ўралган совғалар, китоблар, момиқ айиқчалар. Унинг нигоҳларида на афсус, на алам ва на шодлик сезилади. Ҳиссизгина ўтириб, кимнидир кутади. Гўё кутаётгани келиб, унинг нурсиз кўзларига қувонч ҳадя этадигандек. Ўтган-кетганларга аҳамият бермайди, сочларини ҳар томонга тортқилаб ўтаётган шамол ҳам, ҳар-ҳар замон ... .

Ishga kelishim bilan muharrir xonasiga chaqirtirdi.
– P. qishlog‘iga jo‘naysiz, – dedi salom-alikdan so‘ng. – Itlar quturayotgan emish. Tegishli tashkilotdan odamlar borib, tozalash, emlash tadbirlarini o‘tkazishadi. Siz esa hammasini aniqlab, odamlarni hushyorlikka chaqiradigan maqola tayyorlaysiz.
Bu qishloq shahardan o‘n ikki chaqirim uzoqlikda joylashgan. Masofa uncha olis bo‘lmasa-da, qishloq hududi asosan dala va adirlardan iborat. Men ilgari bir martagina borganman u yoqqa. ... .

Osmonning oxiri qayerda, dedim bir donishga. U miq etmadi. Menga juda yoqdi bu javob.
Osmonning oxiri yo‘q, axir! Irmoqning oxiri daryo. Daryoning oxiri dengiz. Osmonning esa oxiri yo‘q.
Yo‘l chetida yumalab yotgan toshni tepdim. Toshdan sado chiqmadi. Xudoga soldim, degani bu.
Olma shohiga osilib devorga chiqdim. To‘kilgan meva qumursqalarga ermak bo‘ldi. To‘kilgan devor tuprog‘i esa gunohimga gunoh bo‘lib qo‘shildi. Tunda paxsakash chol tushimga kirdi. Mening shirin uyqum ... .

"Мен ҳар куни шу йўлакдан ишга қайтаман. Турли одамларни кўраман, турли хил воқеаларга гувоҳ бўламан. Бир оз синчковроқман. Ҳамма нарсага эътибор қаратишни ёқтираман. Буни кўрганлар балки сал ғалатироқ деб ҳам ўйлаши мумкин. Лекин бу мени қизиқтирмайди. Тўғри, журналистика соҳасида айтарли қалам тебратиб, бир жойни обод қилмаган бўлсам-да, ёзишни, китоб ўқишни жуда яхши кўраман...”

Эшик тақиллаб Фаррухнинг хаёли бўлинди. Ёзувдан бош кўтариб қаради. Хотини экан. Кечки овқатга чиқишни айт ... .

Alisher o‘z hujrasi tomon yo‘l olarkan, kesh o‘mrovli, soddagina mulozimi Shayx Bahlulga sinchkovlik bilan karadi. Har galgidek o‘ziga xos ulug‘vorlik, nazokat va muloyimlik bilan:
— Ortimdin hech bir zot kirmasun! — dedi.
Shayx Baxlul tavoze ila bosh egdi. Shoirning ortidan boshidagi uchli ko‘k taqyasiga o‘ralgan ko‘rkamgina oq simobi sallasi va egnidagi odmi zangor baxmal to‘niga qarab qolarkan, ichdan yengilgina xo‘rsinganini sezdi. Garchand Shayx Baxlul chiroyli so‘zlarni dur k ... .

Chaganada g‘aroyib odamlar ko‘p. Ammo Panji polvon g‘aroyiblarning ham g‘aroyibi. Masalan, bayramlarda markazdagi yagona ko‘chadan qulfu yashil kiyinib, alvon tug‘lar ko‘targancha, jamoa-jamoaga bo‘linib, askarlarga xos saflarga tizilgan baxtiyor namoyishchilarning xurram kayfiyatlariga mos tushmagan ishlar qiladi. Ya’ni, taxtadan muvaqqat yasalgan minbarda Moskvadagi rahbarlarga taqlid qilib, qaddini g‘oz tutganicha, dolzarb shiorlarni sidqidildan hayqirib o‘tayotgan odamlarga shlyapasini viqor ... .

Ushbu hikoya qirq yil kechikib yozildi. Yigit umriga teng shu yillar mobaynida u necha martalab qog‘oz qoralagan bo‘lsa-da, hech ko‘ngli to‘lmas, nimadandir uyalar, ikkilanar, istihola qilardi.
Bolaligida yozning jazirama kunida ro‘y bergan voqealar xotirasida muhrlanib qolgan, unga sira tinchlik bermasdi.
Oradan ko‘p yillar o‘tdi. U harchand urinmasin, o‘sha, yuragida shuncha vaqtdan beri asrab-avaylab, kimdandir uyalib, kimdandir qizg‘anib yurgan hikoyani hamon qog‘ozga tushirolm ... .

Chol qishloq chekkasidagi chog‘roqqina hovlida yolg‘iz kampiri bilan yashardi. Buvimning aytishicha, ular qishlog‘imizga "musofir” ekan. Lekin qachon va qaerdan kelib qolishgani hanuzgacha menga qorong‘u. Har holda, esimni taniganimdan buyon ular shu yerda edi.
Tundligidanmi yoki to‘y-hashamlarga kam aralashganidanmi, chol odamlar nazaridan chetda qolgandi. Uylarida biron — bir ma’raka qilinganini eslolmayman. Cholning to‘yi ham, farzandi, oshna-og‘aynisi ham o‘z chorbog‘i edi. Negaki bu ... .

Osmonning oxiri qayerda, dedim bir donishga. U miq etmadi. Menga juda yoqdi bu javob.
Osmonning oxiri yo‘q, axir! Irmoqning oxiri daryo. Daryoning oxiri dengiz. Osmonning esa oxiri yo‘q.
Yo‘l chetida yumalab yotgan toshni tepdim. Toshdan sado chiqmadi. Xudoga soldim, degani bu.
Olma shohiga osilib devorga chiqdim. To‘kilgan meva qumursqalarga ermak bo‘ldi. To‘kilgan devor tuprog‘i esa gunohimga gunoh bo‘lib qo‘shildi. Tunda paxsakash chol tushimga kirdi. Mening shirin uyqum ... .

Менга ушбу лойиҳа ("Сиз нима дейсиз?") жуда ёқди. Кимларнингдир ҳаётидаги воқеалар бошқаларга ибрат бўлиши табиий. Афсуски, интернет деганларини тушунмайман. Шунинг учун қўнғироқ қилиб қўя қолдим...
Дунёда доим ҳалол яшаш лозимлигига мен кўп бора амин бўлганман. Турмушга чиққанимга йигирма йил бўлибди. Тўрт фарзанднинг онаси эдим. Афсуски, бир фарзандимни...
Ҳеч бир она болам демасин экан. Биттасини Аллоҳим қайтариб олди. Бунга сабаб эримнинг ҳаром йўлга юриши деб биламан. Оила қур ... .

Бу сафарги "Якшанба-мухлис минбари" рукнимизга хат давр модаси ила вацап (Whatsapp) орқалик қўлдан-қўлга ўтиб ахийри манга етиб келди.
Воқеа шахсан мен учун жуда бахсбопдек туюлди. Бир тарафдан келинни ёнини олсам, бошқа тарафдан...
Хуллас, ўзингиз бахо беринг:
Salom mani ismimni sir tutaqolay agar ijozat bersangiz man sizga o'zimni bowimdan o'tgan bir voqeani sizga gapirib bermoqchiman buni qanchalik yoziwga majbur bolganimni o'zingiz anglaysiz keyin bir bowdan aytib otsam ... .