Habib odatiga koʻra
erta turdi.
Derazaning
tabaqalarini
ochganda palataga
gupillab qor hidi
urildi. Qor yogʻyapti! – Birinchi
qor! Oppoq…
U har kuni tongda yuguradi.
Chiniqish kerak.
Habib sport kiyimini kiyib,
tashqariga otildi. Hovliga
chiqaverishda mudrab oʻtirgan
qorovul chol unga hayron boʻlib
tikildi:
— Oʻgʻlim, bugun qor yogʻyapti-
ku.
— Ota, bir aylanib kelmasam
k
...
.