Sevgi - deganda ko'pchilik insonlar yigit yoki qiz degan hayolga boradi. Lekin aksariyat xollardagina sevgi - shirin tuyg'u, unutilmas lahzalar ekanligini anglab yetishadi. O'zingiz bir o'ylab ko'ring nega insonlar ilk sevgisini ya'ni birinchi muxabbatini esdan chiraqa olmaydi? Axir yurakka buyruq berib bo'lmaydi. Nega ikki sevishganlarning hammasi ham o'z baxtiga yetisholmaydi? Chunki yigit yoki qizning ota-onasi bu xoxlashmaydi. Shuning uchun har bir inson o'z baxti uchun oxirigacha kurashishi kerak! Boshqa bir toifadagi insonlar esa bor sevgini ham qadriga yeta olmay vaqt o'tgach afsuslanib ox urushadi yoki o'z sevgilari uchun kurashmay hamma aybni bir-birlariga to'nkab taqdirni yoki sevgini ayblab qo'yishadi xolos. Lekin aslida aybdor o'zlari ekanliklarini tan olishmaydi. Ba'zi bir xollarda esa sevishganlarning ayrilishiga ota-onalar ham sabab bo'lishadi. Dunyo olimlarining fikricha 10% insonlargina o'z sevganlari bilan turmush qurib baxtli bo'lishadi. 90% sevishganlar esa qandaydir kelishmovchiliklar yoki bir-birlariga ko'nikolmaganliklari sabab ajrashib ketishadi. Bizning niyatimiz esa xar bir inson sevgi degan oliy tuyg'uni qadriga yetib, bir-birimizga nisbatan mehribon bo'laylik. Sevgi degan oliy tuyg'u qalblarimizni tark etmasin! Bir umr sevib-sevilib yashash barchamizga nasib etsin!
Sevgi - yotadi xor bo'lib, Oyoqlar ostida insondan najot kutib Sevgi - ko'zi yoshga to'lib, Bag'ri qonga to'lib, yig'laydi faryod urib Sevgi - qadrini yo'qotib Bir buyumga aylanib xatto ketdi sotilib Sevgi - insonlar dastidan Bilmasdan yoki qasddan ketdi-ku unutilib SEVGI . . .
