Турмушга чиққан қиз ойисига маслахат солди: - Ойижон мен турмуш ўртоғимни шунақа севаманки, лекин яқинда хаётимда яна бир киши пайдо бўлди, мен у хақда ўйламай десам хам хаёлимдан чиқмаяпти, мен турмуш ўртоғимга хатто хаёлимда хам хиёнат қилишни тасаввур қилолмайман, деб онасига юзланди. Шунда ойиси қуйидагича жавоб берди: - Биласанми қизим биз аёлларнинг хис-туйғуларимиз худди гулга ўхшайди, сенинг кўнглингда хам шундай гулдан иккитаси бор, биринчиси унчалик гулламаган кўримсизгина бўлган гул. Бу гул сенинг эрингга бўлган мухаббатинг, иккинчи гул жудаям ёрқин ва чиройли гуллаган захарли гул. Бу гул сендан сўроқсиз униб чиқиб сени ўзининг ширин хиссиётлар оғушига тортишни истайди, иккинчи гулни сен кўнглингдан юлиб ташлолмайсан, чунки бу гулни сен экмагансан, лекин сенда доим танлаш имконияти мавжуд. Гулларни қандай парвариш қилсанг шундай ўсади. Биринчи гул сенинг кўнглингни боғу бўстонга айлантиради, сени бахт осмонида гуркираб гуллаган новдалари билан хушнуд қилади. Иккинчи гул қанчалик чиройли бўлмасин барибир умри қисқа. Агар сен биринчи гулни тўғри парвариш қила олсанг, иккинчи гул ўз-ўзидан сўлиб сени кўнглингни захарлашни тўхтатади ва йўқ бўлиб кетади . . . ! ! !
