Yo’lda paridek suluv qiz
ketayotgan ekan.
Birdan, qiz, uning ortidan bit
yigit poylab kelayotganini
sezdi.
Qiz o’girilib so’rabdi: — Aytingchi, nega ortimdan
kelyapsiz? Yigit javob beribdi:
— О yuragim malikasi, yengib
bo’lmas sehringizning o’zi
menga buyurmoqda.
Men haqimda, udda jozibali va
go’zal kuylar chalishim, she’riyat san’atining sirlaridan
habardor va ayol kishining
yuragida sevgi azobi
uyg’otishga qodir yigit, degan
gap yuradi.
Sizga esa, men o’z sevgimmi izhor qilmoqchiman, chunki
siz yuragimni asir etdingiz! Suluv qiz unga bir oz jim
qarab turdida, keyin:
— Meni qanday qilib sevib
qolishing mumkin? Meni
singlim mendan ancha go’zal
va ko’rkam. U ham ortimdan kelyapti,
qarab ko’ring.
Yigit to’xtadi va o’girildi, lekin
orqada mo’ynali yoping’ich
tashlagan, xunuk kampir bor
edi xolos. Shunda yigit qizga yetib olish
uchun qadamlarini tezlashtirdi. Ko’zlarini yerga qaratib,
itoatkorlik bilan so’rabdi:
— Menga aytchi, sening
tilingdan qanday qilib yolg’on
so’zlar chiqishi mumkin?
Qiz jilmayib, javob qilibdi: — Sen ham sevgingda qasam
ichayotganingda, yolg’on
gapirding.
Sen sevgi qoidalarini
mukammal bilasan va o’zingni
sevib qolgandek tutding. Sevganingda, boshqasiga
qayrilib qararmiding? Gap yigitning o’girilib
qaraganida emas, niyatida.
Yigit qizdan go’zalini ko’rish
umidida
o’girildi va qarshiliksiz uni
ham sevib qolishga tayyor edi. Sevmasangiz, sevaman
demang,
His-tuyg’ular bilan o’ynamang.
O’ynab bo’lib ketasiz,
Bir kun kelib siz ham,
tushunib yetasiz… Ahir, sizning ham
tuyg’ularingiz aldanishdan holi
emas!
|
