Икки одам бир-бирига итини мақтаяпти:
- Менинг итим ўзи бориб газета олиб келади.
- Биламан. Буни менга кеча итим айтиб берувди.
Янги йил кечаси куни икки илон роса ичишибди. Иккаласининг ҳам кайфи ошиб қолибди. Биринчи илон иккинчисидан сўрабди:
— Кобравой, биз заҳарлимидик?
— Ҳа-да, ўртоқ, нима эди?
— Закуска ейман деб, тилимни тишлаб олдим.
Афандининг хунукроқ бир хотини бор экан. У дўстларини ёнида хотинини "гўзалим”, "қуёшим” деркан. Бир куни Афандидан дўсти сўраб қолибди.
— Дўстим, хотининг чиройли бўлмаса, нега энди уни "гўзалим”, "қуёшим" дейсан?
— Биласанми, қуёшга қараб бўлмагани каби бизнинг хотинга ҳам қараб бўлмайди-да!
30 ёшли бир эркак оғайнилари билан Янги йил оқшомида бўккунча ичибди, илондек судралиб келиб дебди:
– Жонгинам, оғайниларим бор-у, мени кўра олишмайди, бақлажка сотиб, макулатура очганимни, кучайиб кетганимни ҳазм қила олишмаяпти, бошқа баҳона тополмай, жуда хаёлпараст бўлиб қолдинг, кейинги пайтда дейди аблаҳлар.
— Матқовул ака, уйингизга бора қолинг, мен қўшнингиз Мастураман, хотинингиз уйингизда.
- Ойи «Титаник»ни яҳудийлар чўктириб юборгани ростми?
- Рост, ўғлим. Ҳамма билади, уни аллақандай Айсберг деган аблаҳ чўктирган.
Лондонда икки киши учрашиб қолипти.
- Кечирасиз, фамилиянгиз нима?
- Шекспир.
- Э, бу ном жуда машҳур-ку!
- Бўлмасам-чи, мен бу ерда йигирма йилдан бери сут сотаман.
Бир жувон дугонасига шикоят қиляпти:
- Эрим мени адои тамом қилди. Кеч келади, ичиб келади, маошини бермайди. 10 килога озиб кетдим.
- Вой шўрлик» Ажрашиб қўяқолмайсанми?
- Яна 2 кило озай дегандим...
- Нега хотининг ашула бошлаши билан балконга чиқиб оласан?
- Одамлар мени хотинини уряпти деб ўйламасин учун шунақа қиламан-да, дўстим.
- Сизни тушунолмай қолдим. Кеча директорни орқасидан роса ёмонлаган эдингиз. Бугун уни кўкларга кўтараяпсиз.
- Бир гапни икки марта қайтаришни ёмон кўраман.
- Ҳайронман, никоҳ кунини хотинлар сира эсидан чиқармайди, эркаклар эса одатда унутиб юборишади.
- Биринчи марта катта балиқни илинтирган кунинг эсингдами?
- Ҳа, албатта.
- Ана кўрдингми, балиқ бўлса, уни албатта унутиб юборган.
- Мен армияда хизмат қилганимда юрадиган қизимга ҳар куни икки марта хат ёзардим.
- Хўш, кейин нима бўлди? Армиядан қайтиб унга уйландингми?
- Йўқ. у почтальонга эрга тегиб кетди.
Психиатр беморга:
- Хўп, қани бўлмаса, ҳаммасини бир бошдан айтиб беринг-чи...
- Марҳамат. Аввал ер билан осмонни яратдим...
Йўловчи тиланчига:
- Кечирасиз, лекин мен ҳеч қачон кўчада тиланчилик қилган одамга садақа бермайман.
- Шу ҳам гап бўлди-ю! Юринг бўлмаса, кафега кирайлик.
Қизнинг отаси бўлажак куёвдан сўрайди:
- Сиз, албатта, чексангиз керак, ичарсиз, қарта ўйнарсиз, аёлларга хушомад қиларсиз?
- Йўқі, йўқ. буларнинг баридан узоқман.
- Ундай бўлса тўй бўлмайди. Хотиним ҳамиша сизни менга ўрнак қилишини истамайман.
Бир одамникига келган меҳмон жуда сурбет экан - бир ҳафта туриб қолди. Охири, уй эгаси унга шаъма қилишга мажбур бўлди:
- Меҳмон, бола-чақаларни ҳам роса соғингандирсиз-а?
- Нимасини айтасиз! Эртага ҳаммасини бу ерга чақирмоқчиман.
Троллейбусда чипта текширувчи:
- Йўловчи, сизнинг чиптангиз яроқсиз-ку?
- Ие, нега энди яроқсиз бўлар экан? Бир ҳафтадан бери яраб келган билет энди ўтмай қоладими?
------------------------------------------------------------------------------------------------------ - Сиздаги касалликни аниқлашим қийин бўляпти. Эҳтимол, ичкиликдандир.
- Яхши, доктор, у ҳолда мен ҳушёр бўлганингизда келаман.
Хонада чол-кампир чой ичишиб ўтиришипти. Чол дейди:
- Кампир, кел бир ёшлигимизни эслайлик.
- Майли. Бор, дарвозанинг олдига чиіиб мени кутиб тур.
Чол чиқиб кута бошлапти. Бир соат, икки соат кутипти - кампирдан дарак йўқ. Роса совқотгандан кейин хонага кириб сўрапти.
- Ҳа, кампир, нега чиқмадинг?
- Ойим рухсат бермадилар.
- Уйланганлар уйланмаганларга қараганда узоқ яшайди дейишади. Шу ростми?
- Йўқ. Уларга умр узоқдай туюлади холос.
Жиннихонада икки бемор гаплашаяпти:
- Кел, бошингга мих қоқиб қўяман.
- Эсинг жойидами, тентак! Тўқмоғинг михга тегмай қолса нима бўлади?
- Директор билан учрашмоқчи эдим.
- У киши йўқлар.
- Қанақасига йўқ бўладилар? Ҳозиргина кўрдим-ку?
- Тўғри, лекин у киши сизни олдинроқ кўрган эди.
Судья қотилликда айбланаётган дайдига:
- Бу пичоқ сеникими?
- Меники эмас, тақсир.
- Демак, айбингни бўйнингга олмайсан. Камерага олиб бориб ташланг.
Бир ҳафтадан кейин яна сўроқ. Судья яна ўша пичоқни кўрсатади:
- Бу пичоқни танийсанми?
- Ҳа, албатта, тақсир. Бир ҳафта аввал сизнинг қўлингизда кўрган эдим.
- Доктор, ўтинаман сиздан, шўрлик эримнинг сўнгги сўзларини айтиб беринг.
- Марҳум шундай деди: «Қимматли хотинимга сўнгги хоҳишимни етказинг: Марта! Докторнинг ҳақини кечикмасдан тўла - у жуда ғамхўр ва эътиборли экан».
- Кўп ташвиш қилаверманг. Хотинингизнинг асаб касаллиги унча хавфли эмас. Бу касал билан у юзга киради.
- Доктор, мен-чи?
Sizlarga Ozgina Bo'lsada Kulgu Ulashgan Bo'lsak Bundan Juda Hursanmiz ! "Kuling Umringiz Uzayadi"
| 
