Oilada ikki o’g’il farzand edik.Akam xarbiy man institutda bitiruvchi kursda o’qirdim. Akam uylaniw arafasida.Xamma to’y xarakatida.Wu qatorda man xam.So’ng navbat manga keliwini o’ylab rosa quvonardim.Chunki yoqtirganim bor.Biroq akam nimadandur bezovta bo’lib yurganini ko’nglim sezardi.To’y kuni keldi.Oddiy kamsuqum ammo judayam chiroyli to’y qildik.Kelin kuyovni go’wangaga kuzatib o’zimiz biroz tinim oldik.Bir xaftadan so’ng akamni iwlari bo’yicha wowilinch xarbiy qismga chaqirib qoliwdi.Aniq bo’liwicha akam qo’mondonlik qilayotkan xarbiy bo’linma atrofida tez-tez qonli to’qnawuvlar sodir bo’layotkan va akam iw joylarida bo’liwlari wart ekanligi oydinlawdi.Ularni kuzatdik biroq ko’nglim bezovta edi.Oradan yarim oy o’tar o’tmas xarbiy qismdan noxuw xabar oldik.Akam yaralanib og’ir axvolda wifoxonaga tuwganini etiwdi.Onam ko’zlaridan yow daryo bo’lib oqardi.Akam iltimosiga ko’ra mani u yotkan xonaga olib kiriwdi.U bilan yuzma yuz qoldik.Biroq u oxirat ostonasida edi.Mungli bir ovozda ewitar ewitilmas kelinoyingni nikoxinga ol u xali bokira deb mani vada beriwka majbur qildila va bu dunyoni tark etdilar.Barchamiz do’vdiragan bir axvolda yelkansiz kemadek bo’lib qoldik.Onam bexuw xolatda.Otam yuragi bilan yig’lardi.Oradan ko’p o’tmay o’z kelinoyimni nikoximga oldim.Akamni kutilayotkan to’qnawuvdan xabarlari bor wu sababli kelinoyimga qo’llarini teg’azmagan ekanlar.Bu nikox xar ikki tomon roziligi bilan bo’ldi.Akamga bo’lgan cheksiz xurmatim uni so’ngi vasiyatini bowim egib bajariwimga undadi.Ikki orada sevganim qalbini g’awlab,ko’zlarini yowlab,uni tawlab ketiwga majbur bo’ldim…
