Тungi soat ikki. Ayolning uyqusi kelmay shiftga tikilib yotar, közlari yig'idan shishib ketgan, boshi tars yorilgudek og'riyapti. Bugun suyukli eri birinchi bor unga qöl kötardi. Yetti yil bir yostiqqa bosh qöygani, özi tanlab sevib turmush qurgani... Tarsaki ovozi shunchalik qattiq chiqdiki, yonlarida ötirgan ikki yoshli ög'ilchasi onasiga qöshilib yig'lab yubordi. Olti yoshli qizalog'i esa qöshni xonadan yugurib keldi. хонадан югуриб келди. Nima bölganini tushunmay hayron… Ayol yon tarafga boqdi, eri yöq. Chekkani chiqqandir. Faqat qattiq siqilganida, ba'zan sigareta oladi qöliga. Аyol özini aybdor his qila boshladi. Bir gapdan qolmay teng aytishgani uchun. Eri tag'inam sabrli, boshida tög'ri tushuntirishga harakat qildi. Lekin "Siz ham erkakmisiz?” degan gapga har qanday erning sabr kosasi tölsa kerak. U özini bosib olgan, ichmaydi, yomon odatlari yöq, xotinboz emas. Faqat biroz yetishmovchilik bor oilada. Bugungi janjal ham eri bolalari sevadigan "Chokotellа” kremini olib kelmagani uchun chiqqandi. Shunga noshukrlik qilgani uchun ayolning vijdoni qiynadi. Uxlay olmayotgani sababi ham tarsaki emasdi. Bаlki erining dilini og'ritgani uchun özidan xafa edi... Eridan xavotir olib eshikni ochdi, uning bolalar xonasi oldida turganini körib hayron qoldi. Erining qölida bir parcha qog'oz bor edi, közlaridan esa yosh oqardi. Ayol bu manzaradan qotib qoldi, erining közlari namlanganini birinchi bor körishi edi. Bildrimasdan joyiga kelib yotdi… Мiyasida ming hayol… Ertasiga eri özini hech narsa bölmagandek tutar, doimgidek kulib, hazillashib bolalarini öynatardi. Оradan bir hafta ötgach ham ösha voqea haqida söz ochilmadi, ayolning köngli ham tinchlangandek böldi. Yakshanba kuni kiyimlarni yuvishga shaylangan ayol erining shimi chöntagidan bir parcha qog'oz topib oldi. Undagi yozuvlar kimniki ekanligini darrov angladi, qiyshiq harflar bilan bitilgan maktubni öqirkan qizalog'i Muxlisa köz oldiga keldi: "Ey Хudо, iltimos, adam oyijonimni urmasin... Endi hech qachon "Chоkоtеllа” yemayman..."
|
