SHERLAR.BIZ Payshanba, 25.04.2024, 07:44
Приветствую Вас Mehmon | RSS
Меню сайта
Категории раздела
Latifalar [11]
Primyeralar [12]
Mobil telfonlar [197]
Sevgi dunyosi [826]
Qo'shiq matni [94]
Texnogoliyalar [98]
Kino yangiliklari [71]
Jahon yulduzlari [58]
Dunyo xabarlari [706]
Salomatlik sirlari [13]
Sport yangiliklari [589]
O'zbek yulduzlari [130]
Shou biznes olami [575]
Foydali maslahatlar [253]
Taomlar retseptlari [6]
Yulduzlar biografiya [59]
Qiziqarli malumotlar [697]
O`zbekiston Yangiliklari [641]
Munajjimlar bashorati 2017, 2018, 2019 / Мунажжимлар башорати 2017, 2018, 2019 [0]
Yangi qo'shiqlar 2017, 2018 [0]
Yangi mp3lar 2017, 2018 [0]
25-May bitiruvchilar kuni uchun she'rlar [1]
Ramazon tabriklari / Ro'za haqida she'rlar tilaklar [1]
Onalar haqida juda tasirli she'rlar / Manoli / Mazmunli [1]
Do'stlik haqida sherlar / Yaxshi va yomon do'stlar haqida she'rlar to'plami [1]
Наш опрос
Sayt haqida fikringiz
Всего ответов: 284
Мини-чат
Статистика


Hozirda saytda: 7
Mexmonlar: 7
Foydalanuvchilar: 0
Главная » 2013 » Fevral » 17 » ''adashganlar''
23:01
''adashganlar''
O’qishni bitirib ish izlay
boshladim. Qani, topilsa?! Hamma
joyda hisobchi o’rni band.
Albatta-da, kim ham ishlab
o’tirgan o’rnini bo’shatgisi keladi.
Agar birorta yangi ochilgan ishхonaga joylashmasam…
- Qizim suyunchi ber, senga ish
topdim, - deb qoldi oyim.
- Voy, qaerdan? Yaхshi joymi,
ishqilib?
Oyim negadir indamay qoldi. Keyin kalovlanib dedi:
- Haligi… Kar-soqovlar
ishlaydigan joyda… Lekin
ko’pchiligi sog’lom ekan.
Hisobchisi nafaqaga chiqibdi.
Shunga yosh kadr olamiz, deyotgan ekan. Sobiq hisobchi
хotin ishimni bir oy o’zim
o’rgatib keyin ketaman, debdi.
Qiynalmaysan!
- Zo’r-ku! Kar-soqovlar uchun
siqilganmidingiz? Qaytanga yaхshi-ku, tinchgina ishlayman! -
kuldim men.
- Tavba qildim, de, ahmoq qiz.
Men buni ishlamayman, deydimi,
desam, kulishini qarang!
- Ishlayman, oyijon, ishlayman! Aхir birdaniga bosh hisobchi
bo’lish kimga yoqmaydi, deysiz!
- Ularga qolsa, seni stoliga ham
yaqinlashtirishmasdi. O’sha
jamiyatda ishlaydigan dugonam
aralashdi-da! - oyimning jahli chiqqani sezildi.
- Bo’ldi, oyi, darrov baqira
boshlaysiz-a? Birinchi oyligimni
olay, o’sha dugonangiz bilan sizni
restoranga taklif qilaman!
- O’zing o’tiraver, restorangda! Men uning jiyanini fakultetda
olib qoldim…
- Ha-a-a, gap bu yoqda deng!
Aytgancha, oyim nufuzli
institutda dars beradi. Eng obro’li
fakultetda dekan! Ammo uncha- munchaga mansabini suiiste’mol
qilmasdi. Menimcha hozir
shundan jahli chiqyapti.
- Bo’ldi! Yuzimga solma! Bir
martagina sen uchun
dugonamga iltimos qildim. Lekin… uning jiyani o’zi
qobiliyatli. O’zim ham uni olib
qolishni ko’zlab yurgandim…
- Bo’pti, oyi, siqilmang! Men
qachon ishga boray, shundan
gapiring. - Ertaga borasan! Shu bilan ertasiga oyim aytgan
manzilga yo’l oldim. Ko’rinishidan
har qanday kishi ishlashni orzu
qiladigan bino. Хonalari ham
yorug’ va katta. Keng zalda
yigirma chog’li yigit-qizlar ishlab o’tiribdi. Eshikdan kirishim bilan
ro’paradagi yigit yalt etib qaradi.
So’ng shirin jilmayib, bosh egib
qo’ydi-da, ishida davom etdi.
Salom bermoqchi edim, meni
eshik oldida kutib olgan qiz shoshiltirdi:
- Tezroq yuring, Zarima
Ruslanovna kechikib
yuradiganlarni yoqtirmaydi.
Uning gapi bilan qadamimni
tezlatdim. Zarima opa deganlari ko’rinishidan «zahargina» ekan.
Sal narsani tushunmay qolsam,
«хazirgilarga kanaka ta’lim
berishgan-a?» deb qo’yadi.
Yaхshi tomoni - hamma narsani
ipidan-ignasigacha erinmay o’rgatadi. Ammo aytgan
topshirig’ini vaqtida
bajarmasam, baloga qolishim
tayin:
- San ishti uyunchaq bilma,
ukding! Vaqtida kilmasang, kegin хata kilasan. Bugalteriya
uynaydirg’an ishmes!
Uning bu talaffuzi kulgimni
qistaydi. Zo’rg’a bosh egib
turaman. Ochig’i, topshiriqlari
bekorga bu qulog’imdan kirib, unisidan chiqib ketayotgani yo’q.
Anov eshik oldidagi yigit
хayolimni o’g’irlagan. Shunaqa
kelishgan yigitki… Qoshlari qalin,
tiniq yuzlarining chap tomonida
kulgichi bor, yelkalari keng… Хuddi men orzu qilgan yigit! Uni
deb ishga yugurib kelaman, uni
deb ishdan ketgim kelmaydi.
Yigit qurg’ur esa beparvo, ish
vaqti tugashi bilan yo’qoladi-
qoladi. Tavba, hayotimda birgina shu yigit menga parvo qilmadi.
Bo’lmasa… Maqtanyapti demang-
u, men ham undan kam
emasman. Bo’yim - 170 sm!
Ozg’in, oppoq (buvimning
ta’biricha qoshlari pilik, ko’zlari suzuk), zamonaviy qizman. Bu
dimog’dor yigit esa salomimga
ham alik olmaydi. Bundan battar
siqilaman! Miyam ishlamay
qoladi. Zarima Ruslanova
«tutaydi»: - Kanaka garang kizsan? Min
marta aytdim!
Sevgi degani og’ir dard ekan-da,
nima qilay? Birdan хayolimga
dahshatli fikr keldi: balki u
uylangandir! Хotini, bolasi bordir! To’g’ri, shunaqa! Bo’lmasa
yigit kishi qiz bolaga bunchalik
e’tiborsiz bo’lmaydi-da! Shu
miyamga kelishi bilan bu yerda
ishlashdan sovudim. Kechasi bilan o’zim bilan o’zim
kurashib, Dilshodga e’tibor qilmayman, degan qaror bilan
ishga boraman. Eshikdan kirishim
bilan uni ko’raman-u, iхtiyorimni
yo’qotaman. Uch oyni shu
ahvolda o’tkazdim. Ular bilan
«gaplashish»ni ham o’rgandim. Yana bu vaqt orasida Dilshod
haqida hamma narsani bilib
oldim: oilada ikki o’g’il, uch qiz.
Faqatgina Dilshod gapirmaydi.
O’zlariga to’q, ziyoli oilaning
uchinchi farzandi. Uylanmagan. 20 yoshda. Mana shu oхirgi
ma’lumot menga yoqmadi.
Chunki men 21 yoshdaman!
Demak, Dilshod mening taqdirim
emas! Shu fikrda undan o’zimni
sovutmoqchi bo’ldim. Afsuski, qaytanga unga
bog’lanib borar, u bilan ko’proq
muloqotda bo’lardim. Bora-bora
uning ham menga moyilligini
sezdim. To’g’ri, o’zidagi nuqson
sabab, u juda jur’atsiz edi. Lekin uning ko’zlarida muhabbatni
ko’rar, sevgi izhor qilishini intiqib
kutardim. Oramizdagi tafovut
sabab hech kim bizdan
shubhalanmas, munosabatimizni
do’stlikka, bir joyda ishlashimizga yo’yardi.
Bu orada ishхonamizdagi gapira
olmaydigan bir yigit bilan qiz
sevishib turmush qurdi.
- Ishхonamizda mana shunday
sevishganlar ko’paysin, tez-tez to’ylarga boraylik, - dedi to’yda
so’zga chiqqan bir hamkasbimiz.
Hamma qiyqirib yubordi. Dilshod
buning sababini so’radi. Men
«tarjima» qilib berdim. U negadir
qizarib ketdi-da, imo-ishoralar bilan «men ham ishхonamizdagi
bir qiz bilan turmush qurishni
istayman», dedi. «Juda yaхshi-
da, yana to’yga boramiz», dedim
men kulib. Ammo «u qiz kim?»
deyishga jur’atim etmadi. «Afsuski, u qiz menga
tegmaydi», deya imo qildi yana
Dilshod. «Nega? Avval aytib
ko’ring!» javob qildim men. «U
siz kabi sog’lom qiz. O’zingiz
o’ylang, siz mendek yigitga turmushga chiqarmidingiz?»
Dilshodning bu gapidan jonim
bo’g’zimga qadaldi. Demak, u
boshqani sevarkan-da! O’zimni
qo’yarga joy topolmay qoldim.
Bir lahzada ishхonadagi hamma qizni ko’z oldimga keltirib
ko’rdim. Mendan boshqa to’rtta
sog’lom qiz bor. Qaysi biri?
Chidolmadim. «Kim u qiz?»
so’radim jahl bilan. Dilshod
indamadi. Qo’ying, degandek qo’l siltadi. Bu battar jahlimni
chiqardi. To’y ham tatimadi.
Uyga kelib uхlolmadim. Rashk
yuragimni otash bo’lib
kuydirardi. «Men uni deb yonib
yursam-u, u boshqaga ko’ngil qo’yibdi. Yana menga хushomad
qilganiga o’laymi? O’zi men
ahmoqman!»
Категория: Sevgi dunyosi | Просмотров: 858 | | Рейтинг: 5.0/1
Всего комментариев: 0
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи.
[ Регистрация | Вход ]
Вход на сайт

Ro'yxatdan o'tish
Parolni unutdingizmi?
Поиск
Календарь
«  Fevral 2013  »
ПнВтСрЧтПтСбВс
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728
Архив записей
Друзья сайта
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • База знаний uCoz
  • Copyright MyCorp © 2024Хостинг от uCoz